اسرار کاوش

روش ها و شیوه های دفن مردگان در ایران باستان دوره های مختلفی را پشت سر گذاشت  و هر کدام از این روشها  و سنت ها دارای ویژگی و شکل خاص خود بود . آشنایی با این شیوه ها برای گنج یابی و حفاری بسیار مهم بوده به نحوی که استفاده از این اطلاعات گنج پژوهان عزیز را زودتر به هدف می رساند.

چکیده:

از نظر مطاللعات باستان شناختی ، داده های تدفین مردگان  وا داب مرتبط با ان، اطلاعات ارزشمندی را در زمینه  جنبه های غیر مادی فرهنگ های  پیش از تاریخ فراهم می اورد .در این مقاله اداب تدفین دوره فرهنگی عصر اهن ایران در نیمه غربی فلات ایران مورد تحلیل قرار گرفته است .به نظر می رسد در این دوره پایه های اولیه اعتقادات جدید مذهبی مردمان ساکن در ایران  پایه ریزی شده است .بازتاب این تحول در همگونی نسبی  شواهد باستان شناسی دیده می شود .در این دوره شیوه های زندگی یکجانشینی و کوچگری رایج یوده است .افزون بر ان ،در این مقاله چشم انداز های پژوهشی ،متدولوژی و محدودیت های مطالعاتی مورد توجه قرار گرفته است . 

مقدمه:

تبیین جنبه های غیر مادی فرهنگ های پیش از تاریخ ایران ،به دلیل نبود رهیافت های تئوریک و روش شناختی مناسب  یکی از پیچیده ترین شاخه ها ی پژوهشی باستان شناسی می باشد .برخلاف جنبه های مادی ،نشانه های ملموس جنبه های معنوی فرهنگ ها به صورت محدود از حفاری های باستان شناسی کشف می شود .در عین حال بدون تبیین جنبه های غیر مادی فرهنگ های پیش از تاریخ هر گونه تحلیلی از این فرهنگ ها یکسویه خواهد بود . چون در هر حال فرهنگ ها چه در گذشته و حال دارای دو بعد مهم مادی و معنوی می باشند و لزوم اگاهی بدان ها از هر نظر ضروری است .

یکی از مهم ترین داده های منسجم باستان شناسی که بیشترین اطلاعات را درباره جنبه های معنوی فرهنگ های پیش از تاریخ در اختیار باستانشناسی قرار میدهد قبور و سنت های تدفینی پیش از تاریخ می باشد ،همچنانکه امروزه نیز بدین گونه است .ازسوی دیگر قبور و اشیای داخل انها را می توان به عنوان تصویر زنده ای از لحظات خاص زندگی جوامع گذشته در نظر گرفت .افزون بر ان ،قبور و شیوه های تدفینی اطلاعات بسیاز زیادی در زمینه گاه نگاری ،قوم نگاری،انسان شناسی،روابط اجتماعی و اقتصادی و طبقات اجتماعی در اختیار پژوهشگران قرار میدهد.مطالعه و بررسی طبقات اجتماعی یک ره یافت ریشه دار در باستان شناسی می باشد (child،۱۹۵۷).اما به دنبال انتشار کتاب «چشم اندازهای نوین در باستانشناسی»در سال ۱۹۶۸ توسط بنفورد پژوهش های نسبتا زیادی درباره سنتهای تدفینی وابعاد مختلف ان انجام شده است (Binford،۱۹۶۸).در اوایل دهه هفتاد میلادی در امریکای شمالی اینگونه مطالعات اهمیت بسیار زیادی پیدا کرد و نهایتا جایگاه ویژه ای در چهارچوب روش ها و تئوری های باستانشناسی پیدا نمود(BROWN.1981) ازسوی دیگر این گونه مطالعات زمینه ها لازم را در شفاف سازی نظریه ها مسائل روش شناختی باستان شناسی فراهم اورد (۱۹۹۴،RENfrew)در عین حال بعضی از متخصصین ارزش های نظریه پردازانه داده ای قبور و سنت های تدفین را رد نموده اند

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

برای پاسخ این سئوال ، فقط کافیست نگاهی به تاریخ و زمان بکار گیری طلا در دوره های مختلف بیاندازیم .

مطمئنا زمانی که در ایران طلا وجود نداشت نباید انتظار داشته باشیم که در قبور ایشان طلا پیدا کنیم . مصریان و سومریان ، در این مورد از ایران پیشی گرفته اند و مصریان در حدود چهار هزار سال است که از طلا استفاده میکنند البته در اوایل به کار گیری طلا در مصر ، این فلز مختص فرعون و خانواده او بود و دیگران حق استفاده از آن را نداشته اند .

در هر حال ، قبل از هخامنشیان حدود سه هزار سال قبل ، ایرانیان از مس و مفرغ و آهن و برنج  ، برای تزئینات و همچنین لوازم جنگی استفاده میکردند پس قبوری که منتسب به مهر پرستان ابتدایی و همچنین چند ایزدان باستان  است، دارای طلا نیست زیرا در این دوره ها اصلا طلا وجود نداشت .

از زمان هخامنشیان به بعد ، طلا وارد گردونه فلزات ایران شد . ( البته برخی از باستان شناسان اعتقاد دارند که طلای ایرانی ، پانصد سال قبل از هخامنشی در ایران وجود داشته ولی در مقیاس بسیار کم ) 

پس قبوری که منتسب به دوره قبل از هخامنشیان باشد ، در بهترین حالت دارای ابزار آلات و یا وسایل تزئینی مسی یا مفرغی و یا ....است . این قبور از نظر میراث فرهنگی دارای ارزش هستند ولی از نظر من و شما نه . ادوات مسی بدون شک اکسیده شده و نمی توان آن را ذوب کرد و به مس رسید . خواهشا این قبور را باز نکنید  . نشانه ای که می توان آن را به کار گرفت این است که ظهور فلز طلا ، تقریبا با رسمی شدن خط میخی هم زمان است . به راحتی می توان اینطور استنباط کرد که اگر در قبور خط به کار رفته باشد احتمال وجود دفینه بیشتر است البته فقط احتمال . 

ایران عزیزمان ، طبق برآوردهای باستان شناسان ، بین هفت هزار تا دوازده هزار سال تمدن در خود نهفته دارد و بسیاری از این قبور هنوز هم وجود دارند که مربوط به هزاران سال پیش است . این قبور را باز نکنید .

وجود دفینه در قبور و مقابر مربوط به حدود دو هزار و هفتصد سال پیش تاکنون است . حال چگونه می توان فهمید که این قبور متعلق به چه زمانی است ؟

یکی از راه ها وجود خط است .

راه دیگر وجود قبرستان است . یعنی زمانی که ایرانیان تصمیم گرفتند که مردگان خود را در مکان خاص دفن کنند . زیرا پیشینیان معمولا در خانه هایشان دفن میکردند .

راه دیگر برای فهمیدن عمر این قبور ، کتابخانه ها و کتابهای خطی بومی است .

تاریخ منطقه و همچنین اتفاقاتی که در منطقه افتاده بسیار کار گشاست .

این قبور معمولا مدور حفر می شدند .دارای سنگهای بزرگ  و همچنین دارای عمق کم هستند . فرد مدفون به جهت خاصی خوابانده نشده و اگر سه قبر شکافته شود می بینید که در سه جهت مختلف دفن شدند . خلاصه به طور کل اگر این نوع قبور را ببینید خودتان متوجه خواهید شد زیرا  استخوانها نیز به زمین چسبیده و در حال جذب به زمینند . و بسیاری نشانه های دیگر که به آن در مطالب بعد خواهیم پرداخت .

معمولا قبور دوره سلوکیان واواخر اشکانیان و دوره هخامنشیان دارای بهترین هدایا هستند .در ادوار پس از ساسانی و طلوع اسلام ، دفینه گذاری از قبور و مقابر به مکانهای دیگر منتقل شد ولی بطور کامل و تمام ، قبور ایرانی خالی از هر وسیله ای دفن نمیشدند بلکه میترا پرستی و میتراییوم ها تا چند قرن وجود داشتند و به شیوه باستانی خود تدفین میکردند

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415