اسرار کاوش

اَستودان یا ستودان که از دو بخش اَستو- (هسته :استخوان) و -دان (جایگاه) تشکیل شده‌است به معنی “جایگاه نگهداری استخوان” است. این جایگاه‌ها که در دین مزدیسنا بخشی از آیین مردگان شمرده میشده حفره‌هایی است که به صورت‌های منتظم و چهارگوش یا نامنتظم و ساده در درون سنگ کوه از پیش ایجاد میشده اند و استخوان مردگان را پس از پوسیدن یا خورده شدن اجزاء غیر استخوانی لاشه توسط لاشخورها در “دخمه” بدانجا انتقال داده و در آن‌ها نگه میداشته‌اند. بعضی از استودان‌های عهد ساسانی مشتمل بر نوشته‌های مذهبی و نام، در گذشته بوده‌است. گوردخمه نیز روشی مشابه برای مردگان است.

بازمانده‌استودان‌های کهن را می‌توان در شوشتر، نقش رستم، شهر ری و استان یزد، ایران مشاهده کرد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

در طی قرون، نمک و گچ در گل‌نوشته‌ها رسوب کرده و آنها را ترکانده است. پختن و شستن باعث اتصال اجزای آنها می‌شود و از خرد شدن و از بین رفتن آنها جلوگیری می‌کند. وَصّالی هم که به معنی مرمت است لازمۀ حفظ کتیبه‌هاست.
با این توضیحات گویی صدای شرشر آب در رودخانۀ منطق به جریان می‌افتد. دیگر شکایتی نیست. و اما دربارۀ زنان:

در گل‌نوشته‌های هخامنشی تخت‌جمشید به دو گروه از زنان برمی‌خوریم: یک گروه، بدنۀ اصلی جماعت زنان، شامل زنان و دختران شاغل است. در کتیبه‌هایی که گندم و جو به عنوان دستمزد ثبت شده اسامی زنان، مردان، دختران و پسران آمده است اما در کتیبه‌هایی که شراب و آبجو به عنوان دستمزد ذکر شده تنها به نام زنان و مردان برمی‌خوریم. از کار دقیق زنان و دختران اطلاعی نداریم. تعدادی از آنها دو عنوان دارند. شاید از این عنوان‌ها بشود برداشتی کرد. این دو عنوان پشه‌په ۱ و هرّیئوپ۲ است. استادم، مرحوم کامرون، معتقد بودند ه پشه‌په (پَش‌ها) از کلمۀ‌فارسی فسا ـ از شهرهای کنونی ایران ـ‌ می‌آید ولی من معتقدم از فَشوی ۳ می‌آید که اگر این‌طور باشد، به زنانی اطلاع می‌شده که مسؤولیت تهیۀ مواد دامی مانند لبنیات، شیر، ماست و… را برعهده داشتند. این زنان احتمالاً به کار در آشپزخانه و تهیۀ غذا برای گروه‌های کارگری اشتغال داشته‌اند. براساس اسناد، در برخی جاها این زنان ریاست گروه‌های کارگری را برعهده داشته‌اند و حقوقشان کمی از مردان هم‌ردیفشان بیشتر بوده است. این دو کلمۀ پشه‌په و هرّینوپ گاهی با هم می‌آمده، گاهی جاداگانه. برای هرّینوپ (هَرّینوها) هنوز مفهومی پیدا نکرده‌ایم.
زنان گروه دوم جزء خاندان سلطنتی و در واقع زنان و دختران داریوش بوده‏اند که مواجب متفاوتی دریافت‌ می‌کردند. یکی از این زنان، ایرتاشتونه۴، تملکات فراوانی در شیراز کنونی داشته و در کار تجارت و رسیدگی‌های مالی‌اش مباشر داشته است.
از آنجا که کتیبه‌های مورد بررسی ما پرونده‌های مالی و اسناد حسابرسی خزانه‌داری آن دوران است ـ نه کتیبه‌های شاهی که برای گذاشتن اثری نوشته می‌شدند ـ متوجه شده‌ایم در پرداخت دستمزدها قوانین بخصوصی وجود داشته است. مردها، به علت کار سخت و سنگین بدنی مثل استخراج سنگ از معدن، حمل و تراش سنگ‌ها و کار ساخت و ساز، دستمزد بیشتری نسبت به زنان دریافت می‌کردند؛ دستمزد زنانی که صاحب فرزند می‌شدند با زنان دیگر تفاوتی نداشته ولی حقوق آنها بسته به دختر یا پسر بودن فرزندانشان متفاوت بوده است.
حکومت ـ دستگاه اداری ـ ‌به کارگران زنی که پسر می‌زاییدند دو برابر زنان دخترزا دستمزد پرداخت می‌ کرد. دستمزد پرداختی معمولاً گندم، جو، شراب و امثال اینها بوده‌ است. اگر کسی به دستمزدش نیاز نداشته، می‌توانسته با چیزهای دیگر عوض کند مثلاً یک پیمانه شراب را بدهد سه پیمانه گندم بگیرد، یا سه پیمانه شراب را بدهد یک گوسفند بگیرد. با توجه به اوضاع اقتصادی کشور نوع دستمزدها تعیین می‌شد. سال وفور انگور، دستمزدهای دولتی بیشتر شراب و سال فراوانی محصولات کشاورزی، بیشتر گندم و جو بوده‌ است. میزان پیمانه‌ها هم به ارزش مواد غذایی موجود بستگی داشته است. مدارک جدیدی از خزانۀ دولتی پیدا شده که نشان می‌دهد از سال سی و دوم پادشاهی حکومت داریوش تا سال هفتم حکومت اردشیر اول، دستمزد کارگران، به جای گندم و جو و شراب، نقره بوده است. حالا این مسئله از کمبود مواد غذایی حکایت می‌کند یا از فراوانی و رواج نقره،‌ دقیقاً نمی‌دانیم.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

دژ زیویه ( ایزیرتو – Izirtu ) یا ارگ حکومتی بخشی از اقوام ایرانی که در محوطه‌ای به همین نام قرار داشت. این محوطه بر رأس کوهی در ۵۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر سقز و در ۳۵کیلومتری شهر دیواندره تکاب استان کردستان ایران واقع است. سابقهٔ پویایی و فعالیت در این دژ حداقل به دوران مادها و مانناها در حدود ۷۰۰ پ م مورخ است.
ین دژ شامل تالارها، حیاط، اتاق‌های متعدد، تالار ستوندار، انبار غله، ورودی اصلی و پلکان سنگی است. در این دژ گنجینه‌ای باستانی یافت شده که در بر گیرنده تشت بزرگ مفرغی مزّین به نقوش جنگجویان آشوری است که در نقوش آن عناصری از طلا، نقره و عاج به کار گرفته شده‌است. مهم‌ترین اشیای به دست آمده از این منطقه سر عقاب زرین و گردن‌بندهای طلایی است.

ناحیه‌ای که گنجینه زیویه در آن یافت شده‌است در سده هفتم پیش از میلاد جزو سرزمین ماننا بوده‌است که با مادها علیه آشوری‌ها همدست شده بودند. مانناها در حدود ۶۶۰-۶۵۹ پیش از میلاد از اسکیت‌ها شکست خوردند و سرزمین آن‌ها به دست اسکیت‌ها افتاد و و اسکیت‌ها توانستند با استفاده از استقرار در سرزمین مانناها بر مادها برتری یابند. در گنجیه زیویه تأثیرات هنر اسکیتی نیز دیده می‌شود.
به عقیدهٔ باستان شناسان در اشیاء مکشوف که نفوذ هنرهای مختلف در آن دیده می‌شود کار جواهرسازان محلی ماننا است که در ناحیه شرقی دریاچه اورمیه مسکن داشته‌اند و مرکب از قبایل آسیانی یعنی مردمی که پیش از آریایی‌ها در ایران و آسیای غربی مسکن داشته‌اند، بودند. و به تدریج مجذوب هنر و فرهنگ ایرانی شدند. در سالنامه سارگون دوّم پادشاه آشور، از ویران شدنایزیرتو پایتخت مانناها و زیبیه که شاید همان زیویه باشد ذکری به‌میان آمده‌است. در روزگار آشور بانی‌پال کشور ماننا تحت نفوذ آشور قرار داشت و بعد از سقوط نینوا در ۶۱۲ پیش از میلاد، ماننا جزو قلمرو دولت ماد و سپس حکومت هخامنشیان قرار گرفت.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

ثروت های بزرگ پادشاهان و راز ناپدید شدن این گنجینه ها همیشه یکی از موضوعات جذاب تاریخ بوده اند. محققان، باستان شناسان و حتی ماجراجوهای زیادی به خاطر کشف این گنج های افسانه ای به مکان های ناشناخته قدم گذاشته اند اما با وجود جست و جوهای زیاد، هیچ اثری از آنها دیده نشده است؛ طوری که انگار داستان وجود این گنج ها فقط یک افسانه بوده که در گذر زمان به فراموشی سپرده شده ولی به راستی چه عاملی باعث شده که خزانه پادشاهان با گذشت این همه حفاری در ایران کماکان ناشناخته مونده و کمتر به آنها دستبرد شده.

حدود ۳۰ سلسله‌، دودمان‌ها و شاهان خاندان‌های اصلی فرمانروا در ایران حکومت کردند که هر کدام چندین پادشاه داشتند که هر کدام صاحب ثروت و خزانه های مختلف بودند که ثروت خود را از کشور گشایی های مختلف و معادن فلزات گرانبها می گرفتند.به همین دلیل خزانه های بسیار پر باری داشتند ولی امروزه کسی از خزانه های آنها اطلاعی ندارد و نمی داند جای آنها کجاست.

مسله کلی و مهم در این خصوص اینه که همه پادشاهان در این زمینه بسیار حرفه ای عمل می کردند و روش ها و فاکتورهای زیادی را در مخفی کردن دفینه ها و خزانه ها رعایت می کردند.اعم از انتخاب مکان مناسب برای ساخت خزانه ، استفاده از عمق مناسب برای  انواع خزانه ها، راه های مواصلاتی به خزانه های شاهی ،امنیت خزانه های شاهی، حسابداری خزانه ها و مسایل ریز و درشت مختلف که همه و همه از مسایل بسیار حساس در پنهان سازی دفینه ها محسوب می شود.

به همین دلیل دسترسی به خزانه ها بسیار سخته حتی اسکندر مقدونی نتوانست به خزانه اصلی هخامنشیان دسترسی پیدا کند علی رغم اینکه چندین خزانه را غارت کرده ولی هیچگاه نتوانست به دفینه اصلی هخامنشیان دسترسی پیدا کند و در حصرت آن برای همیشه ماند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

اگر تا به امروز به جزیره هرمز سری زده باشید، متوجه می‌شوید که آب این جزیره به اندازه‌ای شور است که اگر دست‌های خود را با آب آن منطقه بشویید؛ لایه‌ای از نمک روی پوستتان ایجاد می شود که این امر نشانگر این است که جزیره هرمز روی یک گنبد نمکی شکل گرفته است بنابراین با گذر از نقاط مختلف این جزیره می‌توان بلور‌های نمک را دید.

گفتنی است؛ یکی از بلور‌های عظیم نمکی جزیره هرمز با نام الهه نمک شناخته می‌شود. این بلور عظیم نمک در واقع کوهی نمکی با رنگ‌های متنوع و سطحی است که به زیبایی تراش خورده است. از زیر این کوه آب در بستری نارنجی جاری شده که به جذابیت الهه نمک افزوده است.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

قدیمی ترین نیایشگاه آریایی ها در میان مرزهای کشور ما در ملایر و روی تپه ای به ارتفاع ۳۷ متر که قدمتش به عصر آهن و اوایل استقرار مادها در ایران برمی گردد قرار دارد.

نوشیجان نه تنها ازقدیمی ترین نیایشگاه های خشتی دنیا به شمار می رود، بلکه یکی از ناشناخته ترین بناهای کشور است.
این بنای تاریخی در ۲۰ کیلومتری شمال غرب ملایر در مسیر جاده ملایر- جوکار بر روی صخره طبیعی مشرف برجلگه شورکات قرارگرفته و دارای دیدگاه وسیع وچشم اندازی زیباست که بدون شک درهزاره اول پیش از میلاد مورد توجه اقوام ماد قرار داشته است.

نوشیجان در لغت احتمالاً به معنی جایگاه نوش یا جایگاه انوش بوده و نوش یا انوش ظاهراً نام خانمی ست که بر این منطقه حکمرانی می کرده است. تپه نوشیجان در سال ۱۳۴۳ خورشیدی مورد شناسایی قرار گرفت. در سال های ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ طی ۶ فصل باستان شناسی توسط موسسه ی ایران شناسی بریتانیا به سرپرستی دیوید استروناخ عملیات کاووش و مرمت در تپه انجام پذیرفت. دستاورد فعالیت های این هیئت، شناسایی سه دوره ی معماری باستانی متعلق به دوران مادها، هخامنشیان و اشکانیان است
آثار مکشوفه ی معماری مربوط به دوره ی ماد در تپه ی نوشیجان بر اساس مستندات دیوید استروناخ عبارتند از: بنای قدیمی جبهه ی غربی موسوم به اولین آتشکده، تالار ستون دار موسوم به آپادانا، معبد مرکزی یا دومین آتشگاه، اتاق ها و انبارها، تونل، حصار و دژ
این اثر در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۷۶۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

پیکره سنگی «بابا داوود» عنبران در استان اردبیل، معروف به ابوالهول ایران و نگهبان دریای مازندران ،ظرفیت گردشگری طبیعی و تاریخی بی نظیر با قابلیت جهانی است که تاکنون مهجور مانده و آنگونه که باید معرفی نشده است.

موقعیت مکانی پیکره سنگی بابا داوود عنبران

این پیکره در شهر«عنبران» از توابع شهرستان نمین و در ۴۰ کیلومتری اردبیل قرار دارد . با طی مسافتی یک کیلومتری از شهر «عنبران» به سمت روستای مرزی و تاریخی «عنبران علیا» در دره معروف به «تانگی» و بالاتر از چشمه «خان بلاغی» بر بلندای تپه معروف «بابا داوود» ، به این پیکره زیبا می رسید.در بهار، هنگامی که از عنبران به سمت این پیکره سنگی می روید ، فضای راه آکنده از بوی معطر گیاهان دارویی مانند آویشن (کهلیک اوتی) و انواع گل های بهاری است که تعدد انواع آن گردشگران را به شگفتی وا می دارد.
مشخصات ظاهری پیکره سنگی بابا داوود عنبران
ارتفاع این پیکره سنگی حدود ۲۰ متر است و به شکل انسانی است که نظاره گر روبرو است و شبیه مجسمه ابوالهول در مصر است. این پیکره جلوه گر سیمای نیم تنه انسانی است غول پیکر که در کنار آن تمساحی عظیم الجثه آرمیده است . این پیکره دارای برجستگی هایی شبیه چشم ، دهان و چانه انسان است و به نظر می رسد در اثر فرسایش طبیعی به این شکل درآمده است ، ولی نقش انسان در حالت دادن به پیکره را نیز نمی توان نادیده گرفت. در دامنه این بنای طبیعی حیرت انگیز، غاری بزرگ قرار دارد ، که بر اهمیت اکوتوریسمی آن می افزاید. این شکاف سنگی غار مانند موسوم به «چله خانه باباداوود» در پایین دست پیکره دیده می شود.به گفته کارشناسان در اطراف این پیکره که کنار رودخانه روستای «عنبران» قرار دارد ، زیارتگاهی وجود داشته که به مرور زمان از بین رفته است.
نقش عوامل انسانی در شکل گیری پیکره ، در هاله ای از ابهام!
احاطه این پیکره توسط کوه های سر به فلک کشیده و همانند قلعه ای طبیعی و سترگ ، بر افسانه ای بودن آن دامن می زند و به دلیل وجود آثاری از آبگیر و سد در قسمت شمالی آن ، اهالی اعتقاد دارند ، این مجسمه به دلیل شباهت به صورت انسان توسط اجدادشان تراشیده و به شکل کنونی درآمده است. شواهد موجود در اطراف پیکره نیز بیانگر اطراق افرادی درکنار آن برای مدتی طولانی است که آثاری را از خود به جای گذاشته اند ، اما برای نتیجه گیری علمی ، با تکیه بر آرا و نظر عامه مردم نمی توان استناد کرد ، لذا لازم است گروهی از باستان شناسان ، با در نظر گرفتن لایه های فرهنگی و زبان باستانی منطقه ، مطالعات عمیقی را برنامه ریزی نمایند تا هویت واقعی این پدیده برای همگان مشخص گردد.

جنبه افسانه ای
گروهی از ایران شناسان و دانشمندان این تندیس را همان «نگهبان دریای مازندران» می دانند که در شبرنگ نامه ، کتاب حماسی سده هفتم هجری از آن یاد شده است:

به راه اندرون کوه های بلند فرازش یکی کهنه سنگ نژند
زبر کوه بیند کران تا کران نگهبان دریای مازندران

جایگاه عمیق در تاریخ و فرهنگ منطقه
در اعتقادات و باورهای مردم عنبران و نمین ، پیکره سنگی «بابا داوود» جایگاهی عمیق در تاریخ فرهنگ و تمدن این سرزمین دارد و جدا از تاریخ و فرهنگ غنی عنبران و سرزمین بزرگ تالش نیست. این منطقه به دلیل دنج و آرام بودن بزرگانی را در خود پرورش داده که به سیر و سلوک و عبادت و چله نشینی پرداخته اند و به همین جهت بعد معنوی این مکان نیز قابل توجه است ، به طوری که اهالی برای ادای نذر و قربانی به آنجا مراجعه می کردند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

ایرانیان از دیرباز مذهبی بودند و خدای یگانه را پرستش میکردند و در هر دوره از تاریخ دارای نیایشگاه هایی بودند مثل مسجد ،آتشکده و معبد و امثالهم . آتشکده ها مکانی بودند مانند مساجد امروزی، البته با این تفاصیل که در آن زمان به خاطر نبود بانک مردم اشیاء گران قیمت و اموال خودشان را در هنگام سفر به شهرهای مختلف، در آتشکده به صورت امانت می گذاشتند.

در تمام آتشکده ها افرادی مانند خادمین امروزی که در مساجد هستند، در آتشکده ها هم مستقر بودند ولی مردم آنها را به نام کاتب می شناختند که فردی صالح و مذهبی و امانتدار به حساب می آمد.البته در همان زمان هم کاتب ها به دو گروه تقسیم می شدند

۱- کاتب اعظم

کاتب های اعظم کارشان مانند کاتب های معمولی بود اما مخصوص کار درباریان بودند و امانات و اموال درباریان را نگهداری می کردند.

۲- کاتب معمولی

کاتب های معمولی برای مردم عادی کار می کردند و امانات مردم را محافظت می کردند.هر دو دسته کاتب ها وقتی اموال شخصی را به صورت امانت می گرفتند، به او رسید می دادند تا وقتی که از سفر بازمی گشت، رسید را تحویل کاتبان داده و اجناس خود را تحویل بگیرد.مردم هم برای قدردانی از این عمل به آنها هدایا تقدیم می کردند و در زمانی هم می شد که شخصی که وسایلش را به کاتب سپرده بود در راه سفر توسط دزدان یا از شدت خستگی راه و… تلف می شد و وسایلش در همان جا باقی میماند تا اگر شخصی از اقوام وی آمد وسایل را تحویل بگیرد. در غیر این صورت همان جا می ماند و دست نمی خورد و در قدیم هم به خاطر نبود جاده مناسب و فراوانی دزدان و شرایط نامساعد آب و هوایی افراد زیادی در راه ها جان خود را از دست می دادند. به همین خاطر اموال زیادی در آتشکده ها باقی می ماند.

اموال و مشخصات آتشکده ها در دفینه یابی

آتشکده هایی که مخصوص افراد عادی بود اموال کمتری نسبت به آتشکده های مخصوص درباریان دارند.خود کاتب ها هم افراد ثروتمندی بودند، بنابراین وقتی می مردند اجساد آنها را با ثروتشان دفن می کردند.علاوه بر اینکه مردم برای سپردن وسایل با ارزش خود به آتشکده ها می رفتند،محل مقدسی هم برای آنها وجود داشت و برای پرستش خدا هم به آنجا می رفتند و هدایایی هم از طرف خود اهدا می کردند.

مشخصات و مختصات آتشکده ها در دفینه یابی

در زیر تمام آتشکده ها یک اتاق مخفی وجود دارد که در عمق ۷ متری است و تمام وسایل امانی و هدایا در آنجا نگهداری می شد.تمام آتشکده ها یک راه خروجی اضطراری دارند که در مواقع حمله دشمن بتوانند از آنجا فرار کنند. قبر کاتب ها پس از فوت، در ۵۰ الی ۱۰۰ متر جلوتر آتشکده دفن می شد. آتشکده هایی که در ارتفاعات بلند و نوک قله یا تپه بودند مخصوص درباریان بودند که جسد کاتبان را در آنجا در همان فاصله دفن می کردند. البته با این تفاوت که در صخره جایی را می کندند و به صورت غار درست می کردند و آنها را در همان جا دفن می کردند و در غار را مهر و موم می کردند. در ضمن به خاطر همین موضوع است که اکثر امامزاده هایی که قبلاً آتشکده بودند و بعدها تبدیل به امامزاده شدند، پس از حفاری و کاوش در قسمت زیرین آنها با دفینه و اشیاء باستانی رو به رو می شوند. البته به شدت و اکیداً توصیه می شود در اماکن متبرکه مانند امامزاده ها و همچنین نقاط باستانی که توسط سازمان میراث فرهنگی علامتگذاری شده اند به هیچ وجه اقدام به حفاری و کاوش یا تخریب ننمایید. چون علاوه بر جرم کاوش جرایمی سنگین دیگری از نظر قانونی و حقوقی متوجه شما خواهد شد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

یکی از نمادهای باستانی در دفینه یابی فیل می باشد . حالات مختلف این حیوان دارای شرایط خاص خود می باشد. مثلا خرطوم فیل به سمت بالا باشد یا در خاک فرو رفته باشد. فیل کجاوه داشته باشد یا لخت باشد. به همین دلیل فیلی که خرطوم آن در خاک باشد.از شروع خط زرد به فاصله یک متر و نیم تا یک متر و هفتاد بین ۵ تا ۷ متر برید پایبن البته احتمال دارد  در متراژ یاد شده یک علامت  به شما بدهد که مسیر شما را تغییر دهد به سمت هدف .مابقی علایم روی فیل فریب می باشد فقط خواهشی که دارم در طول مسیر علایمی را که گرفتید به بنده اعلام کنید و هیچ علامتی را از دست ندهید.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

در بسياري از جاها در ايران از علامت جمجمه به عنوان نماد دفينه استغاده مي شود. و در اکثر موارد به عنوان نماد مقبره مي باشد.اين علامت اکثرا در ورودي غارها چسبيده به ديواره سقفي غار مي باشد که ورودي غار را نگاه ميکند.اکثرا ين علامت به شکل اسکلت و جمجمه مي باشد که باعث ترس و دلهره شديد حفاران مي شود و اکثرا فکر مي کنند که علامت تله است .در صورتي که نشان دهنده وجود مقبره داخل غار مي باشد و علامت جمجمه نشان از دنياي مردگان دارد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415