اسرار کاوش

 علامت خشت یا همان آجر در حفاری در خاک و یا چاه ها این علامت اگر به صورت درسته باشد و در وسط به صورت تک قرار گرفته باشد  یعنی زیر آن کامل راه میدهد مثال اگر در چاه دیده شود یعنی زیر چاه کامل راه میدهد.

 خشت نیمه یا شکسته در حفاری علامت این است که نصف راه به سمت پایین راه میدهد اگر در چاه دیده شود یعنی نیم دایره چاه را به سمتی که خشت وجود دارد را باید پایین بروید البته باز هم اگر به صورت تک دیده شود.

سنگ دایره در حفاری به این معنی است که فضای زیر آن بعد یک الی 2 متر به صورت گنبدی میشود البته باید به صورت تک وسط در وسط قرار گرفته باشد .

سنگ بیضی نصف شده معنی درب  را میدهد یعنی به محل درب ورود نزدیک شده اید که وقتی به این سنگ برخورد کردید 2 متر زیرش راه مشخص میشود البته معنی دیگر آن راه رو هم میشود .

کوزه برعکس به این معنی است که باید به سمت زیر آن بروید مسیر در قسمت زیر آن درست است.

علامت ضربدر به معنی حفره , اتاقک و سرداب را میدهد که زیر همان علامت پنهان است .

پیسوز : این علامت مسیر به سمت جلو را نشان میدهد نوک پیسوز را دنبال کنید .

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

کومش یا همان حفار خوب و موفق کسی است که اولا لایه های خاک را کاملا بشناسد و هر تغییری در رنگ ظاهری و نوع خاک را به دقت و با حوصله بررسی نموده و کوچک ترین آثار یا علائمی که می یابد را ، قبل از تغییر مکان بررسی و حتی الامکان ثبت نماید (گرفتن عکس بسیار کمک کننده خواهد بود) و باید توجه داشته باشد که برای مقبره های مهم و دفینه های بزرگ ، آداب و رسوم و روشهایی وجود داشته و بدون تفکر و از روی عجله نمی توانید به خواسته خود برسید.
بطور مثال در ساخت مقبره ها از خاکهای گوناگونی استفاده می شده است و لایه های روی اتاق اصلی تماما خاکها و سنگچین هایی می باشد که به دقت و با محاسبه انتخاب و قرار گرفته اند و طوری ساخته می شده اند که هم مسائل دینی و مذهبی را در بر داشته و هم استحکام لازم را دارا باشند.
در اینجا در پاسخ به سوال چند نفر از کاربران و مشترکان وبلاگ که پرسیده بودند که مگر کسی برای قبر جد و آباد خود سند یا نسخه ای آنهم با علائم می نوشت!!؟ باید عرض کنم که تقریبا حق با این دوستان است ولی یک نکته مهم و بسیار ظریفی در این مورد وجود دارد و آن این است که اولا اسناد و نسخه هایی که معرف یک مقبره و چندین اتاق وجود دارد، یا کلا تقلبی و جعلی هستند و یا اینکه بعدا در زمان حکومت و چیره شدن مسلمانان در ایران، به تدریج کشف شده اند و قسمتی از اموال برداشته شده و مجددا با گذاردن تله و طلسم و ... بر روی آنها بخش مازاد آن مدفون گردیده اند و یا اینکه بر اساس مدارک و مستندات و آموزه های اشخاصی که دست اندرکار مراسم تدفین بوده اند (موبدان و مغان) به تدریج روشهای تدفین دهان به دهان گشته و تا امروز هم ادامه یافته است.
ضمنا در مورد علامتهایی که در زمان تدفین گذاشته می شده است هم باید عرض نمایم که اتفاقا در روی زمین در اکثر موارد درست روی دهانه ورود و خروج قبر که اتفاقا کاملا مسدود می گشته است، نشانه بسیار مهمی نمی گذاشتند و با کمی فاصله اقدام به گذاشتن نشانه می کردند ، آنهم برای اقوام و نزدیکان فرد متوفی، تا در زمان آمدن بر سر مزار رفتگان خویش، گیج نشوند و بتوانند محل آن را بیابند! مثلا یک قرار دادی بین تمام آن قوم بوده که چنانچه جوغانی با این مشخصات همراه فلان علامت است ، این نشانه قبر فلان سردار است و باید فلان اندازه به سمتی مشخص بروید تا به مکان قبر برسید!

توجه داشته باشید که این امر به دلیل این صورت می گرفت که ما در تمام طول تاریخ، راهزنانی داشته ایم که برای بدست آوردن ثروت و قدرت، اقدام به نبش قبر و تاراج آن می نمودند و از همین رو اکثر این مکانها یا در بلندیهایی قرار دارد که بسیار صعب العبور بوده و یا در جایی قرار دارند که درست در دید و نظارت باشند که اگر سریال جومونگ را بخاطر بیاورید (که تمام وام گرفته از تاریخ ایران و پارتیان است!) در می یابید که حتی در مکانی که مقبر شاهان وجود داشته که در غار ها و ارتفاعات قرار داشته است، افرادی جهت نگهبانی بصورت شبانه روزی خود را وقف آن مکان می نموده اند و در غار هایی که در بدو ورودی آن یک دو راهی که یک به اتاقی نزدیک ختم می شود، و نیز غار هایی که دو طبقه هستند و طبقه فوقانی کوتاه و مانند یک اناق به نظر می رسد، نگهبانان فوق الذکر اسکان داشته اند و این مکانها  ارزش بررسی و کاوش را دارا می باشند.
شایان ذکر است که دسترسی به مقبره و اتاق اصلی تدفین کاری است بسیار دشوار و دارای تله های متعددی نیز می باشد و تا 30 الی 50 متر از ابتدای غار می تواند فاصله داشته باشد.

ضمنا در مسیر حفاری این قبیل مقبره ها به علائم متعددی بر می خوریم که این موارد بنابه علل مختلفی در اینگونه مکانها قرار داده می شده اند ، مثلا بعضی از آنها جنبه مذهبی و دینی دارد، مانند لوزی و دایره تو در تو و همچنین نشانه مار و سنگهایی کله قندی و ... که بنابه علل مختلف در محل هایی در مسیر قرار می گرفتند و گاهی برای راهنمایی خدای مردگان (مار و ...) این عمل صورت می پذیرفت و گاهی هم برای راهنمایی کسای که مجددا برای تدفین فرد بعدی در آن محل اقدام به نبش قبر و مقبره می نمود، گذاشته می شدند! چرا که در مناطقی شخصا ملاحظه نموده ام که قبرها و مقبره های خانوادگی بعد از اولین تدفین مجددا چندین بار باز گشته اند و تا زمان تکمیل شدن ظرفیت!! ادامه یافته اند و زمانی که مقبره ای کامل می گشت، آن را به سختی و با اشد توان مسدود می نمودند، ولی مقبره هایی که فقط یک نفر یا یک مادر و فرزند، وجود داشتند، درب آن ظرف یکساعت قابل باز شدن بودند!!

در پایان این مطالب را که بخش کوچکی از کتاب کومشنا بود و قرار بود به چاپ برسانم و بنابه مشکلات کاری و تکمیل نشدن آن، از چاپ آن صرف نظر کردم را، به حضور شما عزیزان تقدیم داشته تا شاید بتواند این نیز، رهگشا واقع گردد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415